Symptomen ziekte van Graves

De start van de symptomen met de ziekte van Graves zijn meestal acuut en kunnen lang aanhouden. De symptomen die patiënten met de ziekte van Graves vaak ervaren zijn:

⇒ Gewichtsverlies (met normaal/verhoogde eetlust)
⇒ Vergrote schildklier
⇒ Last van warmte
⇒ Irritaties
⇒ Rusteloosheid
⇒ Zweten
⇒ Diarree
⇒ Hartkloppingen
⇒ Zwakte van de spieren
⇒ Onregelmatige menstruatie

Verdere symptomen bij de ziekte van Graves zijn: tremor, verhoogd hartritme, hangende oogleden, geïrriteerde ogen, warme huid en stijve spieren. Ook kunnen er grote sociale gevolgen zijn voor patiënten met de ziekte van Graves.

De combinatie van symptomen kan erg verschillen bij patiënten. En niet alle genoemde symptomen hoeven aanwezig te zijn bij patiënten om de ziekte van Graves te hebben. Over het algemeen worden bij oudere patiënten meer subtiele symptomen aangetroffen. Dit maakt de diagnose ook moeilijker te maken, aangezien vermoeidheid, depressie en gewichtsverlies vele oorzaken kan hebben. Bij oudere patiënten zijn ook meer cardiovasculaire symptomen aanwezig.

Een symptoom dat vaak voorkomt bij de ziekte van Graves zijn geïrriteerde ogen. Ongeveer 50% van de patiënten ondervindt problemen met de ogen. Veel voorkomende klachten bij de ziekte van Graves met betrekking tot de ogen zijn:

⇒ Uitpuilende ogen
⇒ Vochtige ogen
⇒ Ontstoken ogen
⇒ Dubbel zien
⇒ Niet kunnen sluiten van de ogen

Naast het feit dat deze klachten kunnen erg vervelend kunnen zijn voor de patiënt, kunnen ze ook het zicht belemmeren. In eerste instantie lijkt het effect van de schildklier op het zicht niet logisch, maar kan worden verklaar door het sympathomimetische effect van de schildklierhormonen. Het sympathomimetische effect wordt gekenmerkt door sympathische stimulatie. Voorbeelden van sympathische stimulatie zijn adrenaline en dopamine. Stimulatie van adrenaline heeft invloed op de bloeddruk en het hartritme, maar ook de spieren in en rond de ogen zijn hier gevoelig voor. De verhoogde hormoonspiegel bij de ziekte van Graves heeft dus ook invloed op spieren in de ogen. Verzwakte of verstijfde spieren in het oog kunnen het zicht van de patiënt beperken doordat het oog niet meer in staat is scherp te stellen. Ook kan de patiënt hierdoor last hebben met het sluiten van de ogen.

Ga nu verder naar de behandeling van de ziekte van Graves.