Wanneer behandeling met thionamides niet voldoende lijkt te werken, kan overgegaan worden naar een behandeling met radioactief jodium. Jodium wordt in de schildklier veel gebruikt en zal daarom vooral in de schildklier terecht komen. Wanneer het jodium radioactief is, zal het schade veroorzaken aan de schildklier. Hierdoor kan de overactieve schildklier geremd worden en wordt dus ook de productie van het schildklierhormoon afgeremd. Een dosis van radioactief jodium zal in ongeveer 80% van de gevallen leiden tot een verminderd actieve schildklier. Dit kan eenvoudig gecompenseerd worden door het innemen van extra schildklierhormonen in de vorm van medicijnen. In 10% van de gevallen zal de schildklier weer op het normale niveau werken en in de andere 10% zal er nog een dosis nodig zijn om de schildklierfunctie te doen verminderen.

Een van de bijwerkingen van radioactief jodium is een zere keel. Het is onzeker of dit komt door het radioactieve jodium zelf of dat het door de verhoogde activiteit van de schildklier komt. Verder is het niet vastgesteld dat radioactief jodium gevolgen heeft voor de gezondheid op de lange termijn.

Lees nu verder over de behandeling van de ziekte van Graves door middel van een operatie.